بررسی وضعیت ایمنی دربیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1389

مقدمه : برای ارتقاء ایمنی بیماران و پرسنل در بیمارستان ها باید استانداردها و ضوابط ایمنی رعایت شوند. این مطالعه به منظور ارزیابی وضعیت ایمنی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد.   روش ها : این بررسی به صورت مقطعی و توصیفی در بخش ها و واحدهای مختلف چهار بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. داده ها با استفاده پرسشنامه استاندارد وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و از طریق مصاحبه و مشاهده بخش های مختلف جمع آوری گردید. براساس نمرات کسب شده، وضعیت ایمنی در سه دسته شامل وضعیت مطلوب، نسبتاً مطلوب و نامطلوب تقسیم بندی شد.   نتایج : میانگین و انحراف معیار نمرات وضعیت ایمنی در بیمارستان های مورد مطالعه 1/15±8/66 بود. هیچ یک از بیمارستان ها وضعیت ایمنی مطلوبی نداشتند. ضعیت ایمنی در 8/27 درصد از تمام بخش ها و واحدها، 5/12 درصد بخش های تشخیصی، 3/13 درصد بخش های بستری، 4/30 درصد بخش های پشتیبانی و 7/72 درصد بخشهای ویژه، مطلوب بود. بالاترین درصد وضعیت مطلوب ایمنی مربوط به بخش های مراقبت ویژه بود و هیچ کدام از بخش های زنان و مامایی، کودکان، اونکولوژی، اورژانس، انبار دارویی و واحدکنترل آتش سوزی از وضعیت مطلوبی برخوردار نبودند.   بحث و نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که وضعیت ایمنی در اکثر بخش ها و واحدهای بیمارستانی مطلوب نمی باشد. این وضعیت، می تواند منجر به خطراتی برای بیماران و پرسنل بیمارستانی شود. لذا برای کاهش این خطرات و بهبود وضعیت ایمنی، انجام مداخلات لازم ضروری می باشد.   واژگان کلیدی : ایمنی بیمار، بیمارستان، وضعیت ایمنی